Isjtars bron
Vervloekt deze hersengespierde wereld
in gordijnvuur van fallus en ego
waar geiten van bokken worden
gescheiden, kalveren verkwanseld
en de herinnering aan weelde
van wildheid verschraalt.
Geperst in een gehalveerd
bestaan vol oprukkend zand dat
zeeën doet krimpen, bomen om-schuurt
tot smekende armen, waar longen
verslibben en lemen lippen
droogte stamelen
tot ook het spuug verdampt
waar Sirocco heerst die
hoofden tot stompen knarst
zand perst
door ramen, rotsen verpulvert
waar geen klipzwaluw jongt.
De tijd is rijp terug te keren
naar mijn vloeiende borsten
waar voedselrijk vocht welt
over dit vruchtige bekken
stroomt langs de
zwellende vulva, zich
verspreidt over vlezige dijen
en beken vol honingmelk
het zand onder mijn
voeten drenkt tot vochtige
beddingen, waar
papavers pionieren
struiken gaan bessen
grassen en granen de
woestijnen vergroenen
en kliffen de klipzwaluw
verleiden tot nestelen.
Maria Ros
1954, Stad Delden
Maria Ros publiceerde gedichten en korte verhalen in drie verzamelbundels: Ontmoetingen (2013), Blauwdruk (2014) en Stadshart (2016). Gedichten verschenen ook in Daar begint de poëzie (2013), Dichters van Dienst (2018) en in Hexagoon - Zes Rotterdamse dichters (2018, uitgeverij Coolhaven). Daarnaast verschenen ook gedichten in literair tijdschrift Ballustrada (2018).
