Geliefden die afscheid nemen hebben poëzie nodig
als redmiddel voor zichzelf, om niet te slopen
waar ze de prijs al voor betaald hebben
zodat ze ervan leren voor een volgende affaire.
Zelfs affaires hoeven niet altijd negatief te zijn
als je het grote plaatje beter ziet dan de eerste indruk
die je doet twijfelen, want als de gravitas eetbaar blijkt
hebben andere groepen mensen er alleen maar profijt van.
Als je wereld in brand staat doordat
je door de hoogvliegende boompjes het bos niet meer ziet
houdt zelfs poëzie geen kogels tegen
en zal het effect van een advertentie ook meevallen
als de poëzie slechts vraagt om ‘niet afwachten maar actie’
met de hand op de borst van het leven.
Miguel Santos
1986, Santos, Brazilië
Miguel Santos is een Rotterdamse schrijver maar vooral dichter. In 2013 schreef hij een tijdje opmerkelijke columns voor het toen nog jonge Rotterdamse platform bogue.nl. Met zijn poëzievoordrachten stond hij o.a. op het Rotterdamse kunstplatform Speyksessies, Geen Daden Maar Woorden, Boek NU!, Woordnacht, Duizel in het Park, Woorden Worden Zinnen en Nacht van de Kaap. Daarnaast is hij een van de gastheren van de PoetsClub Rotterdam, de beroemde en beruchte poëzieavond elke eerste woensdag in Café De Schouw.
