Een grote, zo compleet mogelijke bloemlezing van Rotterdamse poëzie, zowel oud als nieuw.

Slaap zacht, mijn lief, we zijn uit gezworven

door de drukke tijd van de Grote Markt en daarna

door straten onafgebroken verval

waar niemand woont, of zelfs weer wel. 

Alleen die Kus van Magritte, die ik zag,

dat wil ik je nog vertellen, lief,

die Kus waar ik bij stil bleef staan: 

een milde hemel, een golvende weide,

wat struiken en als een vlek in het hart

woestijn onder een schroeiende lucht,

een spoor van voorwerpen tot de horizon,

geen mens te zien, en in een ogenblik

omhelst het groen deze troosteloosheid,

zomers groen na een bui en geen mens te zien;

dit raadsel van voor- en achtergrond. 

Slaap zacht, lief, we besloten de dag

vrijend, en met een Mort Subite. Die Kus

vandaag, mijn lief, vandaag op de nacht.