Op de dag van mijn vertrek zag ik af van
te zijn wat ik ben
Vrieskou beet zich vast in de nacht
Ik zag af van alle oordeelloze nachten
Nu zoals een lantaarnopsteker in het duister
Zoekt een vrouw zichzelf in de resten van haar bestaan
Blauw licht bestrijkt haar handen en het kaarslicht
verbrandt haar taal
Ze draagt ijzeren schoenen, daalt af
naar ondergrondse wegen, zoekt in de bouwvallen
van haar vrouwelijkheid
Ik draag alleen bij me wat ik niet heb
Ik tel getallen en verzwijg waar ik loop en waar ik bang voor ben
Ik voel het moe zijn van twee personen
Op plekken ben ik,
die niemand kent
Serpil Karisli
1979
Serpil Karisli is geboren in 1979 in een Koerdisch dorpje in het oosten van Turkije. Op haar 8ste is ze geëmigreerd naar Nederland. Tot die tijd sprak ze Koerdisch en Turks. Op haar 14de begon ze met het schrijven van gedichten. Ze is afgestudeerd in Theater en Filmwetenschappen aan de universiteit van Utrecht.
