Zou men ons nu meê niet hooren,
Zou men ons nu meê niet hooren
Door een lieflyk maetgezang,
Nu de Heilant is geboren?
Wat vertoeven wy dus lang
Na te volgen 's hemels koren?
Kaetst een rots de stem weérom,
Zouden wy, zouden wy dan wezen stom?
Neen, 't voegt ons die hemellmgen,
Die ons zyn geboorte zingen,
Na te volgen, dat de lof
Opstyg tot in 's hemels hof,
Aerde en lucht daer van gewagen.
Eer zy Godt, die welbehagen,
In ons, arme schepslen, heeft:
En den vrede op d'aerde geeft.
Heft nogh aen een' hooger toon,
Dat die klinke voor zyn' troon,
Daer hy eeuwig is gezeten,
Boven reik van 't sterflyk oog.
Eer zy Gode in 't ongemeten
En het onbegryplyk hoog.
Zingt en speelt, verdubbelt weér,
Zingt en speelt, verdubbelt weér:
Gode alleen, Gode alleen de lof en eer.
Gode alleen, Gode alleen de lof en eer.
Joost van Geel
20 October 1631, Rotterdam – 31 December 1698, Rotterdam
Joost van Geel was een Nederlands kunstschilder, zakenman en dichter.
