Petit Boulevard
Minstens twintig zelfportretten
schildert Vincent in Parijs.
Vingeroefeningen in intense kleuren
en niet langer meer een harmonie van grijs.
Via de cafés en boulevards,
het platteland langs de Seine,
tot impressies van de kleuren
van de velden van Asnières.
Hij is vóór twaalven in het Louvre,
wacht niet op een groter appartement,
ziet de werken van Monet,
bekijkt honderden gezichten op beroemde plaatsen,
voert zijn penseel steeds losser,
portretteert de postbode,
vecht met Gauguin om een cafébazin
en exposeert met vrienden van de Petit Boulevard.
Een arts stelt vast dat hij lijdt aan acute manie
met visuele en auditieve hallucinaties.
Hij schildert zijn slaapkamer in het gele huis in eenvoudige
kleurvlakken
in complementair oranje, blauw, geel violet, rood en groen
en schrijft dat hij met al deze tonen een absolute rust
heeft willen uitdrukken.
Marco Martens
1982
Marco Martens danst met de motoriek van een blanke schrijver. Zijn expressie en ritme zitten in de taal. Hij observeert graag en presenteert veelzeggende details als kleine schetsjes, hij schildert met woorden. Ruw en zonder opsmuk. Samen met muzikanten Michiel van Iersel en Joris Sedee schreef hij het album Ieder huis is uit vertrekken gebouwd dat in oktober 2015 op Bastaard Platen verschijnt. De plaat bevat kleine luisterliedjes over vertrekken en achterlaten. Martens’ rapverleden verdween wat naar de achtergrond, hij presenteert zich steeds meer als verhalenverteller.
