Ik ben wie jij wilt zijn. Als de nacht komt, slokt de duisternis me op. Door jou kom ik tot leven. ‘s Ochtends geef ik je veel om over na te denken. Schiet op, fluister ik, het is tijd   voor aktie! In mijn oog kan je wegdromen, wat je dan ook vaak doet, totdat ik omklap, en zeg dat het niet zo moet. ‘s Middags geef je me niet meer dan een glimp, je kijkt   of alles goed zit. Je loopt aan me voorbij alsof jij en ik geen vriendjes zijn. Ik ben je trouw. ‘s Avonds zijn we eerlijk, we beloven elkaar eeuwig trouw. Je toont me   alle geheimen, al je geheimen zijn voor mij. Ik draai, ik draai om je heen totdat je genoeg van mij en dus  ook van jezelf hebt. De tijd is gekomen om te gaan slapen. Morgen kijken we elkaar weer aan in deze vriendschap vol ijdelheid, eerlijkheid en, o, zo spontaan!