Eindelijk mijn meisje

Achterop de fiets

Trapte ik nooit zo licht

Als over dat glibberige pad

Tussen haar naakte dijen

Een hand steeds dieper

In mij onbekend gebied

Geen mens die iets ziet

Ook haar zusje niet dat

Slingerend achter ons

Fietst verbeten hijgend

Hij zoekt maar

Een weg terug vindt hij niet

Wat hij ziet

Verandert in woorden

De eerste keer

Dat een man zo naar haar keek

Ten tijde van haar eerste bh

Daaraan gewend geraakt

Mist zij het alweer jaren