Er lopen hier koeien door het bos.

Ze sjokken een trage slalom tussen de

stammen. Het groeit hier hoog en dicht,

alleen de koeien vangen vlekken licht

en ook ik zit, niet te zien, achter het

zaaghout in de zon.

          Verderop, hoog in het naaldwoud

stort de bergbeek van de rotsen. Ik sta

op een steen in het midden en krijg het

steeds kouder. Er zit hier vast forel.

          Dan loop ik langs een sluipweg naar

een stille zomerdag. Zelfs de rivier lijkt

nu te aarzelen en schuift stapvoets langs

de boomgaard. Onder een zwembadblauwe

hemel drijf ik stilletjes stroomafwaarts.

In de schaduw van de rotswand blijf ik

jaren steken.

          Ik hang hier goed beveiligd.

Uit: Leerling in de tijd, Uitgeverij De Arbeiderspers, 2007

Verscheen eerder in poëziecassette 'Elf dichters over Zaal 21', 1996 

Uit: Olympisch zwemmer, Uitgeverij De Arbeiderspers, 2015.

Verscheen eerder in poëzietijdschrift Awater, zomer 2010. 

Dat het donkerblauw van net geen nacht

boven de tunnel van platanen staat

die wij van onderaf verlichten

schijnt geel als franse koplampen het herfstblad

op de slang van spitsverkeer waarin ik

mee glij, bumperkleef en snij.

Lijn negen draait met honderd

donkere gezichten in een waas van

adem en versnipperd licht van avond-

etalages naar diergaard Blijdorp waar

de nachtdieren zojuist begonnen zijn

met gillen. Bij het Eendrachtsplein een auto

op z’n kop. Verderop waar de metro onder

ons kruispunt trilt en daar weer onder

de sneltrein door de tunnel dreunt

staat een jonge bleke kunstenaar terzijde

van de avondspits met zijn oor aan

een plataan. Hallo lieverd! wil ik roepen

maar we zijn hier niet in Amsterdam

nee dank u zeg ik

uit het open autoraam

tegen de zwerver bij het stoplicht,

ik geef al op papier.

Thuis sluit ik mij buiten.

Werk ik hard aan Rotterdam.

Graaf een gat in de rivier

en schrijf de stad opnieuw.

Uit: Leerling in de tijd,  Uitgeverij De Arbeiderspers, 2007